แด่ผู้เป็นเพื่อน | มุมมองนักอ่านพระเจ้า x oc

“ถ้างั้นฉันเป็นเพื่อนให้กับนายไหมล่ะ”










ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างง่ายๆ แต่ทันทีเมื่อเด็กหนุ่มได้ยินก็เบิกต้ากว้างพร้อมกับหันมามองชายหนุ่มขึ้นมา และคำพูดของเด็กหนุ่มก็พูดขึ้นมาเป็นคำแรกคำว่า










“เอ่อ...ผม”






เพียงแค่เขาพูดคำแรกเขาก็รู้ดีเขาจึงตอบกลับเด็กหนุ่มขึ้นมา










“ถ้าไม่อยากให้ฉันเป็นเพื่อนก็ไม่เป็นไรหรอกเอาเป็นว่า....”






ไม่ทันที่ได้ชายหนุ่มพูดจบเด็กหนุ่มก็ตอบกลับออกมาก่อน






“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ....คือผมไม่ได้คิดที่จะไม่เป็นเพื่อน.......ผมแค่ตกใจนิดหน่อย...ที่อยู่ดีๆก็มาขอเป็นเพื่อนผมน่ะ....”






เด็กหนุ่มพูดด้วยความรู้สึกใจเต้นจนเขาพูดขัดขึ้นมา 






ชายหนุ่มมองมาที่เด็กหนุ่มก็ส่งสายตาอ่อนหวานให้กับเด็กหนุ่มจากนั้นเขาก็ลูบหัวเด็กหนุ่มขึ้นมาราวกับว่าเขาเป็นน้องอะไรขึ้น เด็กหนุ่มคนนี้ช่างเป็นเด็กที่น่ารักมากจริงเลย ไม่ต่างจากน้องอะไรของตัวเองเลย






“ถ้างั้นเป็นเพื่อนกันไหมล่ะ เวลาไม่มีใครเล่นด้วยก็มาเล่นกับฉันได้”






ชายหนุ่มยิ้มออกมา และเมื่อทันใดที่เด็กหนุ่มกำลังเบิกตากว้างก่อนจะพยักหน้าตกลงทันที 






สีหน้าของเด็กหนุ่มนั้นทำให้เกิดดาเมจความน่ารักของเด็กหนุ่มขึ้นมาจนชายหนุ่มนั้นอยากจะกระอักเลือดขึ้นมาทันที อ๊ากกกช่างดาเมจ...แรงมากอย่าว่าผมเป็นพวกทรูโลลิเลยนะ เพราะผมไม่คิดอะไรแบบนั้นเลย 






เมื่อทั้งสองได้เป็นเพื่อนกันต่างคนก็ยิ้มให้กันจากนั้นก็แกว่งชิงช้าไปมาจนทั้งสองคนก็พูดคุยเล่น ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มเริ่มเปิดใจให้เขาเล่นด้วยซะแล้ว ชายหนุ่มมองเด็กหนุ่มที่กำลังสนุกและยิ้มออกมาอย่างงดงาม เขาที่มองใบหน้าของเด็กหนุ่มนั้นใบหน้าที่มีความรู้สึกเหงาโดดเดี่ยวซ่อนอยู่ แต่ตอนนี้เด็กหนุ่มก็คงมีความสุขขึ้นมาเล็กน้อย